"Grupowe" podejmowanie decyzji.

Wcielone ZŁOTKO

Już od pewnego czasu przeglądam różne materiały w celu przygotowania zajęć "z myślenia" ;-) Nie, nie chodzi tutaj o to żeby konkretne osoby nauczyć myśleć ale o to żeby osoby, które pracują nad danym zagadnieniem myślały konstruktywnie i jak najszybciej osiągały zamierzony cel.

Mamy na tym forum trochę ludzi zrzeszonych w drużynach, zastępach, klubach itd. Zdecydowana większość tych jednostek organizacyjnych nie jest kierowana przez jedną osobę lecz przez kilka współpracujących (np. rada drużyny). Czy takie wspólne podejmowanie decyzji/planowanie działań jest łatwe? Myślę że odpowiedź "tak" może dać tylko ktoś za kogo decyzje podejmują się same.

Na pierwszy ogień "Syndrom grupowego myślenia".
Dawno temu Gustave Le Bon w pracy pt. Psychologia tłumu opisywał różnego rodzaju zachowania i specyfikę tłumu. Jednostki w tłumie według niego tracią świadomość swych czynów, stają się bardzo podatne na sugestię. Bardzo mi się to kojarzy właśnie z syndromem grupowego myślenia.

"Syndrom grupowego myślenia - (...) uleganie ograniczającej sugestii i naciskowi grupy, której jest się członkiem. W wyniku narzuconej autocenzury członkowie grupy podlegającej temu zjawisku, zubażają dobrowolnie swoje zdolności intelektualne. Myślenie grupowe prowadzi w skrajnym stadium do zupełnej zatraty przez grupę poczucia rzeczywistości, przecenianie własnej siły i możliwości działania. Syndrom ten oznacza również izolację grupy od otoczenia i zamknięcie się grupy we własnym świecie. "

"Objawy grupowego myślenia

Na syndrom ten składa się osiem różnych objawów:
- Iluzja wszechmocności czy niezwyciężoności podzielana przez większość lub wszystkich członków grupy, stwarzająca optymistyczne przekonania o sukcesie. Tego typu przeświadczenie może zneutralizować lęk wynikający z poczucia osobistej nieadekwatności wobec zadań, bądź niewiarę w możliwości znalezienia właściwego rozwiązania w czasie kryzysu. Psychologiczną funkcją tego objawu jest wzmocnienie poczucia pewności siebie członków grupy i likwidacja lęku.
- Kolektywne wysiłki zmierzające do obronnej racjonalizacji działania w celu pomijania ostrzeżeń, mogących doprowadzić do powtórnego rozpatrywania wątpliwości. Psychologiczna funkcja tego objawu to obrona grupy przed niepewnością, która mogłaby osłabić działanie w przyjętym kierunku i zachwiać wiarę w słuszność podejmowanych decyzji.
- Wiara członków grupy we wrodzoną wyższość moralną własnej grupy skłaniająca do ignorowania etycznych i moralnych konsekwencji swoich decyzji. "Nasze cele są dobre i słuszne" - to przekonanie umożliwia członkom grupy unikanie poczucia winy i wstydu wobec decyzji, które mogą pogwałcić własne zasady moralne.
- Stereotypowe wizerunki przywódców wroga jako zbyt złych na to aby wchodzić z nimi w jakikolwiek układ, bądź jako zbyt słabych aby ich traktować jako równorzędnych partnerów. Tego rodzaju stereotypy dehumanizują wroga i likwidują poczucie winy przez usankcjonowanie amoralnych działań, jakie przeciwko nim podjęto. Ponadto obraźliwa charakterystyka wroga umożliwia przeistoczenie agresji pojawiającej się wewnątrz grupy na zewnątrz.
- Bezpośredni nacisk na każdego członka grupy, który przedstawia silne argumenty przeciwko któremuś z grupowych stereotypów. W rezultacie tego, każda z osób w grupie znajduje się pod naciskiem zalecenia, aby nie przeciwstawiać się grupowym stereotypom, gdyż grozi to odrzuceniem takiej osoby z grupy.
- Autocenzura odstępstw od oczywistego grupowego uzgodnienia prowadząca do wewnętrznego negowania ważności własnych wątpliwości. Rozwój tego typu autocenzury wyzwala blokadę procesów oceny i weryfikacji, co sprzyja podporządkowanym się wnioskom niezgodnym z założoną koncepcją.
- Wspólna iluzja jednomyślności. Iluzja ta skutkuje tendencją do poszukiwania zgodności, której to tendencji podporządkowane zostaną wszelkie poczynania grupy
- Wyłonienie z grupy członków stających się swego rodzaju "stróżami poprawnego myślenia". Ich zadaniem jest ochrona grupy przed dopływem niepomyślnych informacji, które mogłyby zniszczyć podzielane przez członków grupy samozadowolenie płynące z przekonania o własnej efektywności i moralności grupowych decyzji. Brak tych informacji pozwala na niedostrzeganie defektów w ich "wypieszczonej koncepcji" i unikania konieczności zapoczątkowania bolesnych przewartościowań."

Więcej nie piszę bo i tak już za długie wyszło, kto chce więcej, jak przeciwdziałać itd:
[link widoczny dla zalogowanych]ślenia_grupowego

PS. Dlaczego mam wrażenie że jakbym napisał w dziale ploty że Szyman jest znowu sam to mógłbym liczyć na większy odzew?

Snajper

rzeczywiście w niektórych momentach opisy te przypominają rady... ale my nie uważamy (przy organizacji czegoś ) że jest to idealne, raczej zakładamy że może nie wypalić. Co do Szymana biednego, obrzucanego i przygniatanego przez ploty (niektórzy powinni pracować dla państwa Polskiego w wywiadzie zagranicznym) to w sumie nie wiem co napisać.

Wcielone ZŁOTKO

Snajper

ejj o tym mundurze to ja przeczytałem wszystko, tylko nie komentowałem. Podoba mi się pomysł z czarnymi polarami, reszta średniawo. A co do Szymana to wiem o co Ci chodziło Wink