na czym polega ZHP?

panik

chyba jednak lepiej będzie jak usune sie z teog forum w sumie to i tak tu nicn ie wnosze

Paluch

Walter

szczeki

Odszedłem z ZHP dobre kilka lat temu, ale dopiero kilka dni wstecz zrozumiałem "na czym polega ZHP". Całkowicie przypadkiem doszedłem do tego, jakiś impuls, przypadkowa sytuacja nasunęła mi pytanie a odpowiedź przyszła sama w zaskakująco szybkim tempie a jej banalność prawie mnie przeraziła.

Związek Harcerstwa Polskiego jest grupą osób do której może przyjść każdy bez względu na wszystko, to co się dzieje gdy ktoś już żyje w ZHP to temat rzeka. Jedno jest pewne... podczas korzystania z możliwości jakie daje nam ta organizacja każdy z nas ma możliwość wykazania się w różnych pozornie nieprzydatnych dziedzinach życia i poznania lepiej swojej osoby. Wniknięcia wgłąb własnej osobowości, sprawdzenia siebie i radzeniu sobie w różnych sytuacjach oraz współpracowania z ludźmi, których nie zawsze lubimy i nawet niekoniecznie akceptujemy, jednak łączą nas pewne małe i duże cele, dążąc do nich musimy współpracować (choćby robiąc śniadanie, czy kopiąc dół pod latrynę).

W ZHP uczymy się radzenia sobie z własną osobą, innymi ludźmi i problemami (czyli życiem). ZHP łączy i poznaje ze sobą ludzi a nam daje możliwość rozwinięcia przeróżnych umiejętności (najważniejsze z nich to logiczne myślenia i rozwój własnej kreatywności).

Przez długi czas myślałem że w ZHP nauczyłem się przysłowiowego odpalania ogniska jedną zapałką i niczego poza tym. Jednocześnie angażując się w życie harcerskie straciłem część swojej młodości.

Jest dokładnie odwrotnie!
Po dłuższym czasie, widzę ile jest możliwości podejścia do jednego problemu i lepiej potrafię współpracować z innymi ludźmi (nierzadko obcymi).
Po odejściu z ZHPu utraciłem kontakt z ludźmi tam poznanymi, gdy czegoś jednak potrzebuję, wiem do kogo mogę się zwrócić i korzystam ze starych harcerskich znajomości Smile

I tym właśnie dla mnie jest idea Związku Harcerstwa Polskiego... poznawaniem siebie, ludzi i życia.

Rambo

Własnie kopanie dołów pod latrynę, To jest to Smile

Pionierka, i wiele innych przygód, które można zawsze powspiminać, czasem aż milej się robi gdy się to wszystko wspimina :] Ahh te achtungi latające nad zuchówka ;]

Pakuła

Do ,,szczeki,, :

Z Twojej wypowiedzi tak naprawdę wynika, że nie do końca zatraciłeś(aś) się w swoim harcowaniu. Dużo się nauczyłeś(aś) i pewnie jeszcze więcej chciałbyś(abyś) poznać szczegółów różnych technik harcerskich, życiowych, bytowych i ... innych. Najważniejsze, że już kiedyś postawiłeś(aś) swój pierwszy krok w tym kierunku. Spróbuj jeszcze raz!!! A może coś zaiskrzy??? Może sie odnajdziesz???

Ja po 9 latach przerwy w harcowaniu przypomniałem sobie słowa Zobowiązania Instruktorskiego (...powierzonej przez Zwiazek służby, nie opuszczę samowolnie...) i co? - i forewer (wróciłem). Ustabilizowała się moja sytuacja życiowa. Żona zaakceptowała moje działania (jak przed laty), dzieci dorosły i połknęły przysłowiowego bakcyla, a ja robię od nowa to, co umiem robić najlepiej i co daje mi największą frajdę z tego co robię. I uwierz mi: ,,Harcerzem być, to wcale nie wada, harcerzem być, każdemu wypada...``
W moim środowisku mówiono nawet, że już dawno nie widzieli takiego powera.
Może i Ty okażesz się podobnym pociskiem???

Myślę, że powinieneś (powinnaś) spróbować jeszcze raz, ale weryfikując teraz błędy popełnione przed laty.